Archief Roodbont

 Bilirubine-bepaling
Onderzoek naar afwijkingen in die processen die te maken hebben met de opname van bilirubine vanuit het bloed naar de lever, de omvorming van bilirubine in de lever en de afgifte van bilirubine (galkleurstof) vanuit de lever naar het bloed.

Bilirubine ontstaat bij de afbraak van rode bloedlichaampjes, uit de rode bloedkleurstof ‘hemoglobine’. Bilirubine wordt vanuit het bloed opgenomen in de lever, daar omgevormd en vervolgens met de galvloeistof afgevoerd naar de galblaas.

Een verhoogd bilirubinegehalte in het bloed kan te maken hebben met:
- een verhoogde afbraak van rode bloedcellen;
- een verstoorde opname in de lever;
- een foutje bij de omvorming in de lever (bij sommige aangeboren of erfelijke aandoeningen);
- een verstoorde afvoer naar de galvloeistof of naar de galblaas.

Een verhoogd bilirubinegehalte in het bloed gaat altijd gepaard met ‘geelzucht’ waarbij als eerste het oogwit maar later ook de huid ‘geel’ kleurt. De mate waarin de ‘geelzucht’ zich openbaart hangt samen met het vaak wisselende verloop van de ziekte. Naarmate de aandoening langer duurt en in sommige gevallen zelfs chronisch wordt verdwijnt de ‘geelzucht’ vaak weer, om in een latere fase soms weer opnieuw op te treden.

Er zijn veel verschillende leveraandoeningen waarbij het bilirubinegehalte in meer of mindere mate is verhoogd, zoals bijvoorbeeld bij: levercirrose, primaire biliaire cirrose, hepatitis en de erfelijke aandoeningen Gilbert en Dubin-Johnson. Ook bij aandoeningen als gevolg van een gestoorde galafvoer zoals galstenen, Primaire Scleroserende Cholangitits en de aangeboren aandoening galgangatresie kan het bilirubinegehalte verhoogd zijn. De mate van verhoging van het bilirubinegehalte in combinatie met afwijkingen in andere ‘leverfuncties’ kan aanwijzingen geven in de richting van de specifieke aandoening.