Archief Roodbont

De meest gebruikte coumarine antistollingsmiddelen zijn warfarine (Coumadin, Marevan®), acenocoumarol (Sintrom) and fenprocoumon (Marcoumar). Warfarine is het meest gebruikte coumarine in de wereld, voornamelijk in de Engels sprekende landen en in Scandinavië, terwijl acenocoumarol en fenprocoumon vooral in de andere landen in West-Europa worden gebruikt. Het werkingsmechanisme is hetzelfde voor de drie producten maar ze hebben verschillende farmacokinetiek. Fenprocoumon werkt het langste met een halfwaardetijd van ongeveer 140 uur; warfarine heeft een halfwaardetijd van 40 uur en acenocoumarol is de kortstwerkende met een halfwaardetijd van ongeveer 11 uur. Alle drie worden vlot opgenomen door de darmen, wat nauwelijks beïnvloed wordt door de aanwezigheid van voedsel, met maximale concentraties in het bloed na ongeveer 90 minuten. Ze worden verwerkt in de lever en uitgescheiden door de nieren.
De coumarines werken door het verstoren van het vitamine K gebruik, en daardoor wordt het effect op de stolling beïnvloed door het vitamine K gehalte van het voedsel. Belangrijke interacties bestaan ook met andere medicijnen, waarvan sommige het effect van de coumarines nog versterken, terwijl andere het effect juist verminderen. Ook het lichaamsmetabolisme en de aanwezigheid van andere aandoeningen hebben een effect op de werking van de coumarines.